Oma’ların Evi /The House of the Grandmothers
Die Omas über Die Opas. Arkasında bu yazıyor. Fotoğrafı Vladmir Rolov çekmiş. Daldım. İnternetin dipsiz kuyusuna daldım. Önce Vladmir Rolov kimdir diye merak ederek Google’a sordum. Bir sürü Vladmir Rolov çıktı karşıma. Merakım arttı. Bu fotoğrafı çeken başka hangi fotoğrafları çekmiştir diye. Oradan bir fotoğraf sitesine düştüm. Herkes üye olup kendi fotoğraflarını paylaşıyor. Ben de kendi fotoğraflarımı koymaya çalıştım. Başaramadım. Acele etmeden, siteyi inceleyerek yapmak lazım. Vaktim kısıtlı. Aslında vaktim var ama iki şeyi aynı anda yapma arzum da var. Bir kaç defa incelemeden halletmeye çalışıyorum. Sonra araya bir şeyler giriyor. Her şeyi ekranda öyle bırakıp hayata katılıyorum.
Bu sabah fotoğraf sitesi ve sonunda bulduğum Vladmir Rolov’un fotoğrafları ekranımda. Bu adamı neden merak ettim diye düşünüyorum şimdi. Bu bakışla dünyaya bakan, böyle bir anı yakalamak isteyen insanı tanıma ihtiyacı belki de. Bu an o kadar güzel bir an ki. Yaşlı iki kadın. Biri diğerine sarılmış. Bir sofrada oturuyorlar ve gülüyorlar ama öyle kamera onlara doğrultulmuş diye bir gülümseme değil bu. İçten gelen, durduramadıkları, muhtemelen aralarda şiddettinden nefeslerini kesen bir kahkaha. Masada sade bir masa örtüsü, iki fincan ve iki ufak kâse içinde kaşıkla yenecek bir şeyler var. Reçel gibi, belki komposto. Bir doğu bloku ülkesi. Çiçeklerle baklava desenlerinin birbirini…
